عملیات حرارتی فرآیندی است که از گرمایش و سرمایش کنترل شده استفاده می کند قالب خودرو مواد برای بهبود خواص مکانیکی خود، به ویژه استحکام و چقرمگی.

کوئنچینگ: در مراحل اولیه عملیات حرارتی معمولاً از فرآیند کوئنچ استفاده می شود. Quenching عبارت است از خنک کردن سریع مواد قالب برای تغییر سریع آن از حالت دمای بالا به حالت دمای پایین برای به دست آوردن سطح سختی بالا. این مرحله برای بهبود استحکام قالب بسیار مهم است زیرا ساختار مارتنزیت قوی تری را تشکیل می دهد. با این حال، فرآیند خاموش کردن ممکن است منجر به برخی تنش‌های داخلی شود، بنابراین مراحل بعدی باید به این موضوع رسیدگی شود.

تمپر کردن: به منظور بهبود چقرمگی قالب، کوئنچ اغلب با فرآیند تمپردن دنبال می شود. تمپرینگ با گرم کردن قالب خاموش شده تا دمای پایین تر و سپس سرد کردن آهسته آن برای تنظیم ساختار سازمانی، کاهش سختی و افزایش چقرمگی انجام می شود. هدف از این مرحله این است که قالب را قادر سازد تا سختی خاصی را حفظ کند و در عین حال به اندازه کافی سخت باشد که در برابر نیروهای خارجی مانند ضربه و لرزش در حین کار واقعی مقاومت کند.

فرآیند بازپخت معقول: بازپخت یکی دیگر از روش های معمول عملیات حرارتی است. قالب را در دمای پایین تری گرم می کند و سپس به آرامی خنک می کند تا ساختار کریستالی را تنظیم کند، استرس داخلی را کاهش دهد و چقرمگی قالب را بهبود بخشد. این امر به ویژه برای قالب‌های بزرگ و دیواره ضخیم مهم است، زیرا مستعد تنش‌های داخلی هستند و الزامات سختی سخت‌تری دارند.

عملیات سطحی: علاوه بر پردازش مواد هسته، عملیات سطحی نیز یکی از مراحل کلیدی برای بهبود استحکام و چقرمگی قالب های خودرو است. استفاده از روش‌های عملیات سطحی مانند پوشش کاربید، کربورسازی و نیتریدینگ می‌تواند مقاومت به سایش و چقرمگی لایه سطحی را در عین حفظ سختی سطح بالا بهبود بخشد. این به کندی سایش سطح و افزایش عمر قالب کمک می کند.