ریخته گری گرانشی به فرآیندی اطلاق می شود که در آن فلز مذاب تحت اثر گرانش وارد حفره می شود که به آن ریخته گری گرانشی نیز می گویند. در معنای وسیع، ریخته گری ثقلی به ریخته گری شن و ماسه، ریخته گری فلز، ریخته گری سرمایه گذاری، ریخته گری فوم گم شده و غیره اشاره دارد.
انواع مختلفی از ریخته گری قالب وجود دارد، از جمله قالب های ریخته گری گرانشی و قالب های ریخته گری فشار بالا (دایکاست). بنابراین تفاوت بین این دو فرآیند ریخته گری چیست؟
سه الزام برای مواد قالب ریخته گری گرانشی وجود دارد. دقت اندازه می تواند نسبتاً خوب باشد و ضخامت دیوار باید بالای 4 میلی متر باشد. البته، برخی از موقعیت های محلی می تواند زیر 4 میلی متر باشد. علاوه بر این، محصول قالب ریخته گری گرانشی دارای درجه آزادی بالایی است، نسبتا بالغ است، از راندمان تولید بالایی برخوردار است و محلول جامد نیز نسبتا خوب است.
در مقایسه با قالب های ریخته گری گرانشی، قالب های ریخته گری فشار بالا از نظر خواص مکانیکی پایین تر هستند. مایع برای جذب بسیار دیر است و نمی توان آن را با محلول جامد درمان کرد. ضخامت دیوار بیشتر از 10 میلی متر است که برای تولید مناسب نیست و هزینه آن نسبتاً بالا است. اما طول عمر آن نسبتا زیاد است، حدود 80000 بار در قالب.
ریخته گری ثقلی یکی از راه های اصلی برای به دست آوردن بلنک های محصول ریخته گری مکانیکی است. اگرچه تجهیزات پیشرفته یک عامل ضروری برای اطمینان از کیفیت محصول است، نقش قالب ها در فرآیند ریخته گری نیز بسیار مهم است. به خصوص برای تولید کنندگان قطعات خودرو آلیاژ آلومینیوم، دقت و دوام قالب ها تاثیر بسیار آشکاری بر کیفیت محصول دارد.
در فرآیند تولید اجتماعی، ریخته‌گری ثقلی به دلیل مزایایی که نسبت به سایر روش‌های ریخته‌گری دارد، به تدریج مورد پذیرش خودروسازان بزرگ و مایحتاج روزانه قرار گرفت و به تدریج نسبت آن در بازار افزایش یافت.